-
1 pośpiech
m sgt (G pośpiechu) hurry, haste- działać w pośpiechu to act in haste- w pośpiechu zapomniał zabrać parasol in his hurry he forgot his umbrella- po co ten (cały) pośpiech? what’s (all) the hurry a. haste?, why the haste a. hurry?* * *-uhurry, hastew pośpiechu — hurriedly, in haste
* * *mihaste, hurry, rush; hurriedness; nie ma pośpiechu there's no hurry l. rush; po co ten pośpiech? what's the hurry?; robić coś w pośpiechu do sth in haste l. a hurry, do sth hurriedly; robić coś bez pośpiechu do sth without haste l. hurrying.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pośpiech
-
2 pośpiech
w pośpiechu in Eile;nie ma pośpiechu es hat keine Eile; -
3 pośpiech
Eile f, Hast fbez \pośpiechu ohne Eile, langsamw \pośpiechu in Eilenie ma \pośpiechu [es hat] keine Eilepo co ten \pośpiech? wozu diese Eile? -
4 zależeć
(-y); vizależeć (od kogoś/czegoś) — to depend (on sb/sth)
* * *ipf.- ę -ysz depend (od kogoś/czegoś on sb/sth); to zależy it depends; bardzo mi na tym zależy it is very important for me; to zależy od ciebie it's up to you, it depends on you; zależy mi na tobie I care about you; zależy mi na pośpiechu l. czasie (= muszę to szybko zrobić) I am in a hurry, I am pressed for time; (= chciałbym, aby to szybko zrobiono) this is rather urgent; nie zależy mi! I don't care!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zależeć
-
5 zarzucać
impf ⇒ zarzucić* * *1. (-cam, -casz); perf - cić; vt( rzucając zawieszać) to throw over; ( nakładać na siebie) to throw on; ( porzucać) to give up, to abandon2. vizarzucać coś papierami/kwiatami — to scatter papers/flowers all over sth
( o pojeździe) to skidzarzucić komuś ręce na szyję — to throw lub fling one's arms round sb's neck
* * *ipf.zarzucić pf.1. (= rzucając, zaczepiać, przewieszać) (linę, lasso) dab, noose ( na coś around sth); (plecak, koc, sznur) throw; (wędkę, sieć) cast; ( płaszcz) hang; zarzucać komuś ręce na szyję fling one's arms round sb's neck.2. (= wkładać na siebie w pośpiechu) throw, fling; zarzucać coś na ramiona throw sth about one's shoulders.3. (= rzucając, pokrywać) scatter, strew; ( obowiązkami) swamp ( kogoś czymś sb with sth); ( towarem) saturate; zarzucać kogoś pytaniami bombard sb with questions, fire/shower questions at sb; zarzucać rynek towarami flood/saturate the market with goods.4. (= wytykać) (kłamstwo, zdradę) accuse ( coś komuś sb of sth); taunt, reproach ( coś komuś sb with sth); lay sth at sb's door; trudno komuś/czemuś cokolwiek zarzucić sb/sth is hard l. difficult to fault; nie móc nic sobie zarzucić walk tall; nie mogę mu nic zarzucić I have no fault to find with him.5. (= porzucać) drop, call a halt ( coś to sth); lay aside; (naukę, palenie, obyczaj) give up; (plan, przekonania, zwyczaj) relinquish; (pomysł, plan) ditch, throw/toss/chuck overboard.6. ( o pojeździe) (= wpadać w boczny poślizg) skid, side-slip.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zarzucać
-
6 poganiać
impf ⇒ pogonić1* * *-am, -asz, pogonić; perf; vt* * *ipf.1. (= popędzać) urge on, rush, egg on; (krowy, owce) whip on.2. (= zmuszać do pośpiechu) prod on, spur on, impel, encourage; pogonić komuś kota pot. put sb to rout l. to flight; pogonić kogoś do roboty pot. make sb get down to work, get sb to work.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poganiać
-
7 nag|ły
Ⅰ adj. 1. (niespodziewany) [zwrot, wyjazd, wiadomość] sudden, unexpected- nastąpiła nagła zmiana pogody there was a sudden change in the weather- nagłe zmiany w rządzie unexpected changes in the government- w tym miesiącu miałam kilka nagłych wydatków I had several unforeseen expenses this month- nagła śmierć (a) sudden death2. (wymagający pośpiechu) urgent, pressing- mam nagłą sprawę do załatwienia I have an urgent matter to deal with- to nic nagłego, nie musisz się śpieszyć it’s nothing urgent, you don’t need to rush- nagły wypadek an emergencyⅡ z nagła adv. suddenly, all of a sudden- uderzył go z nagła bez powodu all of a sudden he hit him for no reason at all- otworzył z nagła drzwi he suddenly opened the doorThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nag|ły
-
8 przeg|onić
pf — przeg|aniać impf vt 1. (przepędzić) to chase out, to chase away- przeganiać muchy z pokoju to chase a. drive flies out a. from the room2. (zmusić do zmiany miejsca) to drive [krowy, owce] 3. przen. (przesunąć) to chase away a. off- na szczęście wiatr przegonił chmury fortunately the wind chased off the clouds4. pot. (zmusić do pośpiechu) to run, to hurry- przegonić wycieczkę po muzeach to hurry a tourist excursion around museums- przegoniła mnie po całym mieście w poszukiwaniu jakiejś książki she ran me through the whole town in search of some book- zostaliśmy dziś nieźle przegonieni przez kaprala po torze przeszkód we weren’t half made to run over the obstacle course by the corporal today5. pot. (wyprzedzić) to overtake, to pass- przegonił swojego przeciwnika tuż przed metą he overtook his opponent just before the finishing line- nigdy ci się nie uda rowerem przegonić samochodu you’ll never manage to overtake a car on a bicycle6. przen. to surpass- przegoniła go w matematyce/geografii she surpassed him at maths/geography; she went one better than him in maths/geography- pod względem rozwoju gospodarczego Tajwan przegonił już wiele krajów in terms of economic development Taiwan has already overtaken many countriesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeg|onić
-
9 hektisch
См. также в других словарях:
nie ucieknie — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {komuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} nie ma powodów do pośpiechu, będzie jeszcze coś na zrobienie czegoś później : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziewczyny ci nie uciekną, masz czas na amory. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
piekarnia — pot. (To) nie piekarnia «nie ma pośpiechu, nie ma potrzeby się śpieszyć»: – W porządku. Ale napisze mi pan pokwitowanie. Takie między nami, bez świadków. (...) – Oczywiście, w hotelu panu napiszę. – Nie piekarnia – Gorczyca wyciągnął plik… … Słownik frazeologiczny
niepośpieszny — «nie będący pośpiesznym, nie wykonywany w pośpiechu, nieprędki, wolny» Niepośpieszny marsz, pochód. Niepośpieszna odpowiedź, reakcja … Słownik języka polskiego
wolny — wolnyni, wolnyniejszy 1. «mogący postępować zgodnie z własną wolą, nie podporządkowany komuś lub czemuś; będący na swobodzie, nie uwięziony; nie zabroniony, nie skrępowany; o kraju: nie będący pod obcą przemocą, suwerenny, niezawisły» Wolny kraj … Słownik języka polskiego
połknąć — dk Va, połknąćnę, połknąćniesz, połknąćnij, połknąćnął, połknąćnęła, połknąćnęli, połknąćnięty, połknąćnąwszy połykać ndk I, połknąćam, połknąćasz, połknąćają, połknąćaj, połknąćał, połknąćany «za pomocą ruchów mięśni krtani i przełyku przesunąć… … Słownik języka polskiego
pośpieszny — 1. «odbywający się w pośpiechu, wykonywany w pośpiechu; szybki, prędki» Pośpieszny wyjazd. Pośpieszny marsz. Pośpieszne kroki. 2. «poruszający się, działający szybciej od innych; odbywający drogę w krótszym czasie» Pośpieszna maszyna drukarska.… … Słownik języka polskiego
łeb — 1. pot. Biec, gnać, lecieć, pędzić, uciekać itp. na łeb na szyję, na złamanie karku «biec, uciekać itp. bardzo szybko, co tchu, w wielkim pośpiechu, nie zwracając uwagi na przeszkody i niebezpieczeństwo»: (...) wdział swoje połatane buty i,… … Słownik frazeologiczny
wejść — 1. Coś komuś weszło w krew, w nawyk, w nałóg «coś stało się czyimś przyzwyczajeniem, czyjąś naturą»: (...) w nawyk weszła im poobiednia drzemka. Roz bezp 1998. Był przekonany, że w pośpiechu, z jakim zmierzał w kierunku wczorajszej zabawnej… … Słownik frazeologiczny
wchodzić — 1. Coś komuś weszło w krew, w nawyk, w nałóg «coś stało się czyimś przyzwyczajeniem, czyjąś naturą»: (...) w nawyk weszła im poobiednia drzemka. Roz bezp 1998. Był przekonany, że w pośpiechu, z jakim zmierzał w kierunku wczorajszej zabawnej… … Słownik frazeologiczny
pisać — ndk IX, piszę, piszesz, pisz, pisaćał, pisaćany 1. «kreślić na papierze lub innym materiale znaki graficzne (litery, cyfry itp.) ręcznie lub odbijać je za pomocą maszyny dla wyrażenia czegoś słowami» Pisać starannie, wyraźnie, kaligraficznie.… … Słownik języka polskiego
zjeść — dk, zjem, zjesz, zjedzą, zjedz, zjadł, zjedli, zjedzony, zjadłszy zjadać ndk I, zjeśćam, zjeśćasz, zjeśćają, zjeśćaj, zjeśćał, zjeśćany 1. «spożyć pokarm (pogryzłszy go i połknąwszy)» Zjeść coś łapczywie, w pośpiechu, na stojąco. Zjeść coś z… … Słownik języka polskiego